Anne Krautfuhre

`S muchte glei nooch’n Kriege gewast sein, `S woar a dr schlaajchtn Zeit, wu’s noa ne vill zu assn goab. Vu menn Voater dr Schwoger hutte anne Daachdeckerei iebernumm. Fer a woarmes Assn toatn se beede bann Bauern de Dächl a bissl zusoammflickn. Moanchmol goabm de Bauern o a poaar Abern mitte. Eemol krigte dr Voater sugoar ann Saakvll Weißkraut, doaas mer sauer machn wulltn. Nu misst mer mit ’n Letterwanl irscht vier Kilometer loofm, im’s Kraut zu hulln. ‚N ganzn Waajg ging ’s barguff, doderwaajgn kunnt ‚ch miech ne as Wanl setzn und misste nabmhar loaatschn, woaas menn klenn Kinderbeenln goar ne gutt toat.
Uff heemzu sullt ’s a bissl gemietlcher zugihn. Dr Saak loag hibsch drinne an Wanl. De Stroße woar an Schusse, und ’s lief ja o a bissl bargunner. Und mir beedn soatzn’ch, – mir nischt, dir nischt -, ubmdruff. Dr Voater noahm de Deichsl zwischn de Fisse, und iech fläzte miech ärschlch rim uff ‚m Saak. Oach, woar doaas anne Freede! Anu kunntn ‚ch de miedn Beene a bissl ausruhn. Su hätt’s kinn ginn bis heem. Aber ’s Wanl koam mit sachtn a Foahrt. Nu ja, oa uns ausgehungert Hamflchn wird ’s ne gelan hoann, aber is Kraut hutte ja sei Gewicht. Winngstns ging’s nu immer schneller, und de Gemietlchkeet wurde baale ungemietlch. Dr Voater bläkte, iech selte runnerhuppm und eihaaln. Aber iech soahs ju imverkährt druffe, noa derzu hutt’ch an Spurte su wie su immer oack de Viere. Mittlerweile hutt mer anne ganz schiene Schwirre druff.

De Radl und de Unnnerlenkche vun Wanl woarrn o schunn ausgenuddlt. Nu schlug unser Fuhrwark o noa Hok’n. Immer rieber und nieber ging’s. Do hutte dr Chauffeur ganz schiene zu tun, doaaß de Fuhre ne imschmieß. Hätt mer domols schunn sieche schoarfe Pulezeier gehoat, iech gloobe, die hättn uns glei dreimol blosn lussn, die hättn geducht, doaas giht a eene Titte goarne nei.
Uff eemol koam uns a grußer Loaster a de Quare. Woaas’n nu? Sullt mer ‚ch erne ieberfoahrn lussn? Mei Voater, woaas dr Foahrer woar, nutzte groad ann Linksschlenkerch und lenkte unser Wanl an Buhsch nei. De Deichsl verspickte sich und zerbroach. Dr Stumpl dodervoo schlug ’n Voater sihre furrsch as Been. Iech machte ann ricklchn Purzlboom ieber’n Voater drieberweg und landete an Gestrippe. Vill Fleesch zun Oabpulstern hutt’ch ne uff ‚m Knuchn, aber heele woarrn se gebliebm.
„Lützows wilde verwegene Jagd‘ is goar nischt“, muchte mei Voater denkn und flickte mit ann Bändl nutdirftch de Deichsl zusoamm. Anu hieß is: Loofm. Dr Voater misst’ch bickn waajn dr kurzn Deichsl. Iech loaatschte mit menner lädierte Loaffe hinnerhar und misste moanchmol irrch eihemm.

Aber de Krautheetl hoann mer gutt heemgebrucht, und’s Sauerkraut woar a Genissl.

Dieter Messerschmidt, Eckartsberg
(Sächsische Zeitung – Zittauer Ausgabe vom 15.10.2011)

Saakvll: Sackvoll;
Letterwanl, -waajnl: Handleiterwagen;
doderwaajgn: deshalb;
ärschlch: verkehrt, nach hinten gewandt;
Hamflch: Hänfling, schmächtige Person;
eihaaln; eihemm: bremsen;
imverkährt: verkehrt herum;
Unnerlenkche: Lenkung eines Leiterwagens;
Linksschlenkerch: Schleuderbewegung nach links;
ricklchn Purzlboom: Rückwärtssalto;
Loaffe: Gesicht; irrch: irre, sehr;
Krautheetl: Krautköpfe